Hoşçakal Ayşegül Hanım

Cezaevinde gece yarısı sessizliğinde önce yaklaşan adımları duyardık, sonra o demir kapının bol gürültülü açılışını. İçimiz ürperirdi. Kötü haber...

Cezaevinde gece yarısı sessizliğinde önce yaklaşan adımları duyardık, sonra o demir kapının bol gürültülü açılışını. İçimiz ürperirdi.

Kötü haber miydi gardiyanın vereceği?

Ne çığlıklar yükseldi, o taş duvarlar arasında.

Görüş günleri sevdiğinin gözündeki hüznün arkasını arardık. Söylenmezdi. Ya neden gelmemişti annen görüşmeye?

Neler saklanmıştı, çıkınca öğrendik.

Yaşadık, yaşanmamalıydı.

Cezaevinde, duruşmalarda ve dışarıda hep söyledik: Bize zulmedenlerin, aynı zulme maruz kalmalarını istemiyoruz. Tek dileğimiz; gerçek suçlarından adil şekilde yargılanmaları ve cezalarını çekmeleri.

Yazmasam olmazdı:

Cemaat’in Emniyet içindeki yapılanmasına yönelik operasyonda gözaltına alınan eski İstanbul İstihbarat Şube Yardımcısı Ahmet Öztürk’ün eşi Ayşegül Öztürk hayatını kaybetti.

4,5 aylık hamile Ayşegül Öztürk eşinin sorgusunu beklerken fenalaşarak çocuğunu düşürmüştü. Ahmet Öztürk, serbest kaldı ancak eşi Ayşegül Öztürk, çocuğunu düşürdükten sonra hastalandı ve 16 gün yoğun bakımda tedavi gördü.

Ve maalesef hayatını kaybetti.

Şimdi görüyorum ki; bu ölümün karşısına yitirdiklerimiz konuluyor.

Halbuki…

Bugün Ayşegül Hanım'ın karşısında Kuddisi Okkır’ı, Ali Tatar’ı, Kaşif Kozinoğlu’nu, Murat Özenalp’i hatırlatma günü değil.

Zira acılar yarıştırılmaz.

Ne Ayşegül Hanım'ın ne de karnındaki bebeğin suçu vardı.

İnsanlar hakkında sahte delilleri hazırlayan, evlerine koyan, yalan ihbar mektupları yazan, yasadışı dinleme yapan, hapishaneye attırmak için her türlü numarayı esirgemeyen ne Ayşegül Hanım'dı ne de daha gün yüzü görmemiş bebeği.

Bizlere adice komplo kuranların hesabı, ailelerinden sorulmaz.

Bize bu kör intikam kuyusuna girmek yakışmaz.

Biz birbirine "evlerine ateş düşsün" diye beddua ederek temizlik yapacaklarına inananlardan değiliz.

Ne ki; Ayşegül Öztürk’ün ölümünü “Cadı avı aile dramı getirdi” diyenler gibi samimiyetsiz ve ikiyüzlü olamayız.

Cinayeti yaşadık, katili tanıyoruz.

Hukuku katledenlerin doğmamış bebekleri acımızı daha da büyütüyor.

Hoşçakal Ayşegül Hanım, hoşçakal adını bilmediğim bebek.

"Helal olsun" demiyoruz. Bizim sizde hakkımız yok.

Sizi adil bir ülkede yaşatamadığımız için asıl siz bize hakkınızı helal edin!

Barış Pehlivan

Odatv.com

ayşegül öztürk Ahmet Öztürk 22 Temmuz arşiv