Dr. Cüneyt Ülsever: 1 Mayıs 1977’de ben bir komünisttim

1 Mayıs 1977 günü ben bir komünisttim ve Taksim Meydanı’ndaydım. O güne dek devlet aygıtının kendisine itiraz eden vatandaşına karşı ne kadar zalim olabileceğini sadece kitaplarda okumuştum. 1 Mayıs 1977 günü Taksim Meydanı’nda devletin ne kadar zalim, ne kadar gaddar, ne kadar kalleş olabileceğini bizzat yaşadım. Otelden ateş edenleri değil ama Sular İdaresi’nin üzerinden 100 binlere ateş açan ceketli katilleri gözlerimle gördüm.

Toplu katliam yapanların hiçbirisi aradan geçen 36 yılda hesap vermedi. Katiller arasında hayatta olanlar nasıl bir halet-i ruhiye içindedirler hep merak ederim. Hiç tanımadığı insanın canını sadece psikopatlar alır. Ama onlar cinayetlerini devlete rağmen işlerler. 1 Mayıs 1977 günü devletin gölgesine sığınıp tanımadığı insanları öldüren psikopatlar şimdi neredeler, ne yapıyorlar, çok merak ediyorum.

***

36 yıl sonra 1 Mayıs 2013 günü şu satırları yazarken devletin Taksim’deki inşaat nedeni ile meydanı bu yıl kutlamalara kapatma kararına itiraz edenleri aynen 36 yıl öncesi gibi nasıl gaddarca, haince bastırdığını takip ediyorum.

Ancak teslim etmem gereken bir fark var! Bu kez devlet “katil” kullanmıyor. Kaba kuvvet ve biber gazı kullanıyor. 36 yıl içinde kat ettiğimiz demokrasi mesafesi bu kadar! İnsanlar öldürülmüyor, sadece yaralanıp hastanelik oluyorlar!

Ben önce devletin inşaat nedeni ile meydanda kutlama yapılmasına karşı hassasiyetini önemsedim. Ancak, ne zaman ki Başbakan “1 Mayıs’ta Taksim’e gidecekler, barış sürecine karşı kişilerdir!” dedi, o an inşaatın sadece bir mazeret olduğunu anladım.

Başbakan kendisine karşı her türlü girişimi kin ve nefretle karşılıyor. Ona karşı gelenlerin sağlığı-sıhhati, içinde Allah korkusu olduğunu beyan eden Başbakan’ı zerre kadar ilgilendirmiyor.

Göstericilere Allahsızca girişen polis gücünü tabii ki Başbakan’ın zımmi olurundan alıyor!

***

1 Mayıs 1977’de meydanda kimler vardı bilmiyorum ama ilk ağızda aklıma Cengiz Çandar, Hasan Cemal, Ahmet Altan, Mehmet Altan, Şahin Alpay, Engin Ardıç, Hilmi Yavuz vb.’ler geliyor. O gün onlar, bizzat meydanda bulunamasalar da, eminim kalben orada idiler. Orada yaşanan katliama lanet yağdırdılar. Kimileri işkence sandalyelerine bile oturdular.

36 yıl sonra ben dâhil, yukarıda saydığım isimlerin hiçbiri artık komünist/ sosyalist/ devrimci/ Marxist değil!

Hepsi liberal demokrat olduklarını beyan ediyorlar!

Yine ben dâhil!

***

Liberal demokrat; insanın (birey) sonsuz yaratıcı gücüne inandığı için serbest piyasa ekonomisine bel bağlar ama iktidarı ele geçirenlerin sonsuz ihtirasına karşı da hukukun üstünlüğünü savunur!

“Çoğunluğun dediği olur ama azınlığın hakları bakidir!”

Hukukun üstünlüğü hukuk devletinden de üstündür!

***

21. yüzyılda ama komünist ama sosyalist, ama liberal ama milliyetçi, ama ulusalcı ama İslamcı, ama Kürtçü; hepimizin ortak alanı “hukukun üstünlüğü” olmalıdır. Yoksa bir arada yaşayamayız!

1977 katliamından sonra uzun yıllar Taksim 1 Mayıs kutlamalarına kapatıldı. 2007’den sonra kutlamalar tekrar Taksim’de yapılmaya başladı. 22 Nisan 2009 tarihinde TBMM’de kabul edilen yasa ile 1 Mayıs resmi tatil ilan edildi. Hemen ardından 12 Eylül 2010’da yukarıda saydığım isimlerin “yetmez ama evet!” alkışları altında bugünkü HSYK ve Anayasa Mahkemesi’ni oluşturan Anayasa Referandum’u yapıldı.

Ancak AKP İstanbul İl Başkanı Aziz Babuşcu AKP ile “liberallerin” artık yollarını ayırdığını yakın dönemde açıkladı. (Yurt Gazetesi-01.04.2013)

“Çünkü bu geçen 10 yıl içinde, bir tasfiye süreci ve bir tanımlama özgürlük, hukuk, adalet söylemi etrafında yaptıklarımıza paydaşlar vardı. Onlar da şu ya da bu şekilde her ne kadar bizi hazmedemeseler de; diyelim ki liberal kesimler, şu ya da bu şekilde bu süreçte bir şekilde paydaş oldular ancak gelecek inşa dönemidir. İnşa dönemi onların arzu ettiği gibi olmayacak. Dolayısıyla o paydaşlar bizimle beraber olmayacaklar.”

Artık ve bir kez daha 1 Mayıs kutlamalarına Taksim’de izin yok!

Bakalım “eski dostlar” nasıl tepki verecekler!

Dr. Cüneyt Ülsever/ Yurt gazetesi

Odatv.com